Geschiedenis Woonwerkplaats De Kleine Wereld

Het idee

Op de fiets kreeg Pieter Roza het idee voor ‘Ik bouw mijn eigen plek’. Dit was eind 2015 tijdens een grote vluchtelinginstroom. Veel mensen zijn als vluchteling op drift en zoeken een plek om een nieuw leven op te bouwen. Én er is een grote vraag naar woningen. Het antwoord: leegstaande gebouwen herbestemmen tot woonruimte en vluchtelingen mee laten werken!

Enthousiast

Pieter Roza en Sandra Labree werkten het idee verder uit. De gemeente toonde zich enthousiast en stelde voor om de voormalige kinderopvanglocatie ‘de Kleine Wereld’ voor dit doel te gebruiken. Dit pand, gelegen aan de Industrieweg 27, biedt ruimte voor 6 woningen. Vele mensen sloten zich van harte aan bij de initiatiefnemers van het eerste uur.

Op zoek naar financiering

Vele wegen
Financieel bleek het project een flinke uitdaging om voor elkaar te boksen. We hebben vele wegen bewandeld om het project gefinancierd te krijgen:

  • Huren van de gemeente was geen optie. Investeerders wilden het pand als onderpand.
  • We overlegden met de WBVG, ervaren met zelfwerkzaamheid. Vanwege landelijke toewijzingsregelingen mag zij niet in Wageningen nieuw bezit verwerven. We betrokken de Woningstichting. Zij achtte zelfwerkzaamheid interessant maar risicovol. Financieel kwamen we samen niet tot een oplossing.
  • Vervolgens onderzochten we de optie om een Stichting op te richten en het gebouw aan te kopen. We gingen in gesprek met verschillende banken. Zij willen geen hypotheek verstrekken, omdat het project anders dan standaard is en er daarmee automatisch een hoog risicoprofiel aan wordt verbonden.
  • We sloegen een nieuwe weg in en verzochten de Wageningse kerken of zij ons een lening willen verstrekken tegen rente. Kerken onderschrijven het gedachtegoed van het project, maar hebben over het algemeen geen of te weinig middelen om voor lange termijn weg te zetten. De Protestantse Gemeente te Wageningen (PGtW) wist middelen vrij te maken en verbond zich aan ons project.
  • We zochten verder naar betrokken particulieren en organisaties die willen investeren. Daarbij zijn lange termijn leningen (20 jaar) belangrijk, omdat we terugbetalen uit de huuropbrengsten en die ook gespreid binnen komen.
  • De Emmaus bestemde een deel van de opbrengst van de jaarmarkt 2017 voor ons project, waarmee we wat aanloopkosten konden dekken.
  • We vroegen twee lokale financieel adviseurs om in hun klantenkring te polsen of er geïnteresseerden zijn om in ons project te investeren. De een wees dit af vanwege rendement en flexibiliteit. De tweede partij introduceerde ons bij de Protestantse Gemeente Elst. Deze gemeente was actief op zoek naar geschikte projecten om vrijkomende gelden in te beleggen en verwees ons naar de PDKN.
  • We voerden verschillende gesprekken met de PDKN (Protestants Diaconaal Krediet Nederland). Zij toetsten de uitgangspunten, juridische vorm en exploitatie en accordeerde een lening met een looptijd van 20 jaar.
  • De Protestantse Gemeente Elst besloot het akkoord van de PDKN en het standpunt van de PGtW te volgen en ons ook een bedrag te lenen.
  • Het resterende bedrag is ingelegd door familie en vrienden. En zo was na een zoektocht van 2,5 jaar de financiering rond.